- Przepraszam mistrzu.... zapomniałem

(DB odpowiedz dla PQ)

Ostatnio edytowany przez Michal_przyst (Wed-05-05-10 21:31:44)

- Dziękuje mistrzu. - Powiedział Armin, po czym porwał Aidana i pobiegł do bramy.
- O dzięki przodkowie, żyjecie...
- Arminie, czy coś się dzieje? - Zapytała przerażona Lorien.
- Mroczni Jedi.
- Mistrzu... Tak chyba nie powinno być. - Aidan wskazał na dach świątyni...

- Pierwsze uderzenie nie będzie mocne. Będą chcieli wybadać nasze siły. -Rzekł powoli Mistrz Eren-Don.
- Skąd to wiesz mistrzu. - Zapytała Lorien.
- Zawsze tak było. - Wtrącił się Armin
- Co teraz Mistrzu? - Zapytał Aidan.
- Chodźmy do reszty, będziemy walczyć. - Powiedział powoli Eren-Don.
Wszyscy czworo ruszyli do Jedi, którzy zebrali się w wielkiej sali. Tam odpalili miecze i czekali.

Mistrz Lator kierował obroną myśliwców. “nie damy rady” pomyślał “jest ich zbyt wielu” Przez kokpit widział setki myśliwców, “łapsy” “X” “Y”. Było ich ponad tysiąc a mimo tego wiedział że to nie są wszystkie siły.
-Dowódca czerwonych gotów.
-Dowódca zielonych gotów.
-Czerwonych również.
-Zablokować skrzydła w pozycji bojowej.-Rozkazał Durgon.
-Mistrzu jest ich zbyt wielu nie damy rady.
-Musimy… musimy zabić ich jak najwięcej. Pamiętajcie ci na dole liczą na nas. To od NAS zależy ich los. To od NAS zależy życie 4000 Jedi i padawanów. To od NAS zależy istnienie Republiki. Jeśli ktoś nie chce walczyć to równie dobrze może odejść….
    Nim Jedi dokończył swój wywód nastąpił ostrzał z 20 Gwiezdnych Niszczycieli. Straty były nie wielkie. Zniszczono tylko 1 myśliwiec a jeden inny został lekko uszkodzony. Nagle między nimi znalazły się setki myśliwców. Rozgorzała walka, od razu widać było że Mroczni Jedi mają miażdżącą przewagę. Już w pierwszych chwilach Myśliwiec Latora został uszkodzony. Pilot w ostatniej chwili zdołał z niego wyskoczyć. “Zawiodłem” pomyślał po czym padł zemdlony.

***

- Mistrzu nie wygląda to za dobrze. - Powiedział Aidan.
- Tak, no cóż, pozostaje nam czekać na starcie na ziemi. - Rzekł powoli Eren-Don.
Armin odciągnął Lorien na bok i powiedział:
- To mogą być ostatnie chwile naszego życia...
- Kocham CIĘ! - Krzyknęła Lorien, po czym wpadała w ramiona Armina, który przewrócił się.
Lorien pocałowała go tylko. Mistrz Eren nagle się odezwał.
- Dosyć tych czułości. Musimy walczyć...
Ze wszystkich stron zaczęli nadchodzić Mroczni Jedi. Armin odpalił swoje dwa miecze, wiedział co się stanie za chwilę.

***


Ryan medytował w Sali Treningowej. Starał się jak najbardziej połączyć z mocą, aby przetrwać tę bitwę. Wokół siebie wyczuwał mnóstwo osób, jednak nie tracił zimnej krwi. Drzwi do sali otworzyły się...

***


Lator doczołgał się do miejsca gdzie był  Eren-Don. Ciągle osłabiony wyciągnął miecz i zaczął walczyć. Już w pierwszych chwilach został ranny i stracił lewą dłoń. Zdołał zabić jeszcze 3 wrogów po czym padł zemdlony
***


Armin walczył jak nigdy dotąd, wiedział za co walczy. Dzięki swym umiejętnością zabił dwóch Mrocznych Jedi odcinając im głowy, trzeciego chwycił mocą, podniósł go nad siebie po czym cisnął wysoko w sufit, a przynajmniej to co z niego zostało.
Obejrzał się za siebie, widział walczącą Lorien. Ten widok napełnił go nową siłą. Skoczył wysoko w górę obracając się przy tym, wykonał salto w tył i wylądował tuż za wrogiem, przebił go mieczem. Następny próbował zabiec go od tyłu, Armin natychmiast się uchylił i przeciął go na pół.
- Lorien, weź Aidana i uciekajcie. - Krzyknął Armin.
Dziewczyna kiwnęła głową, sama nie wiedząc dlaczego.
Armin zobaczył jak Eren-Don  podchodzi do leżącego Latora. Postanowił pobiec tam, po drodze zabił jeszcze kilku nie zwracając uwagi jak, po prostu ich zabił.
Razem odciągnęli iIstrza gdzieś w bezpieczne miejsce, po czym wrócili do walki. Walczyli ramie w ramię. Nagle stało się, Eren-Don został przebity czerwonym mieczem świetlnym. Armin w przypływie szału zabił otaczających ich wrogów, aż wreszcie został tylko jeden, nie odsłonił swojej twarzy, ale powiedział tylko:
- Młody, głupi Jedi, chodź z nami. Wiem, że masz słabość.
Tym razem Armin był opanowany, nie dał się wyprowadzić z równowagi. Spokojnie odpalił swe miecze, po czym powoli podszedł do swego przeciwnika.
Zaczęli walczyć, Z początku Armin miał przewagę, zasypywał przeciwnika gradem ciosów, nie było widać nic, poza smugami ich mieczy świetlnych, poruszali się bardzo szybko, włosy chłopaka pozlepiały się od potu, czuł zmęczenie, odepchnął wroga mocą, po czym złapał oddech.
Mroczny Jedi szybko się podniósł i skoczył w stronę Armina, ten stał w miejscu, nawet gdy wróg zaczął się zbliżać, był już na wyciągnięcie ręki, wtedy Armin zareagował, obrócił się, uniósł miecz wysoko i szybko opuścił go na swego wroga, przeciął go na pół.

***



- Zobaczcie ... medytuje ... myśli że mu to w czymś pomoże - zaśmiali się Mroczni Jedi
Ryan otworzył oczy. Otaczało go 20 przeciwników. Powoli podniósł się z ziemi.
- Łaaa ... on się ... podniósł .... uciekajmy ! - mówili między sobą ironicznie
Chłopak jeszcze nie wiedział co się stanie. Nie liczyło się co będzie. Liczyło się tu i teraz. Wszystko jakby się rozmazało, zwolniło. Ciało padawana zaczęło drżeć, był on niebezpiecznie przepełniony mocą. Powoli odpalił swój miecz ... i wybuchł gniewem. Jego ciało poniosły emocje. Nie panował nad sobą. Zabijał bez mrugnięcia okiem, bez jakiegokolwiek objawu zmęczenia. Nagle, dach sali treningowej zaczął spadać na nich. Pamiętał tylko, że zwolnił szybkość skał spadających na niego. Potem nastała ciemność.

***
Lorien podeszła do nieprzytomnego Armina i zaczęła go budzić. Ten powoli się obudził.
- Lorien, czy to koniec? - Zapytał osłabiony.
- Chyba tak.
- Gdzie jest Aidan?
- Oni...
- Co oni? Zabili go?
Lorien nic nie powiedziała, było to dla niego potwierdzeniem.
- Chodźmy szukać ocalałych.
Armin powoli podniósł się i razem z Lorien poszli do sali, w której odbywały się treningi.
Na środku zobaczył leżącego chłopaka, a w okól niego zabitych Mrocznych Jedi.
- To ten chłopak. - Rzekł Armin.
- Żyje?
Armin podszedł do Ryan'a i próbował go obudzić.

-Kim jesteś? Kim ja jestem? Gdzie jestem? CO się stało?


(straciłem pamięć )

- Pójdę poszukać, może ktoś żyje. Lorien, Rayan, zostańcie z Mistrzem.
Armin ruszył powoli do miejsca, w którym rozpoczęło się piekło. Pod zwałami z dachu leżał dwóch młodych Jedi. Armin skupiając moc podniósł gruz z leżących, po czym powoli zaniósł ich do miejsca, w którym był Ryan, Lorien i Mistrz Lator.
- Tam chyba ktoś jeszcze żyje. - Powiedział spokojnie Armin.
- Trzeba im pomóc! - Krzyknęła Lorien. 

(Dajesz Michal)

-Ejj ale co się dzieje? Kto to?

("Rurku to nie jest coś wymyślić" wiesz ja straciłem pamięć.... )