Sanix i Frenfoder pojechali do gospody i wynajęli dwa pokoje.
-Jak myślisz, gdzie pojechała Arkaja? Co ona chce załatwiać? Przecież ściga nas ten nekrofil, Revan. - pytał Frenfoder.
-Nie możemy jej zostawiać samej... A co jeżeli Revan już tu jest, a my siedzimy i pijemy piwo. Ja... Ja nie mogę wytrzymać!
-Spokojnie, spokojnie... Ja też się martwię, ale bez przesady. Arkaja umie sobie poradzić...
-Tak... Ale pomimo to chciałbym być przy niej... Coś do niej czuję... - Sanix opuścił wzrok - Jest dla mnie ważna. Była pierwszą znaną mi osobą, która nie wytykała mi mojej przeszłości...
-Nie użalaj się nad sobą! - warknął Frenfoder, zirytowany ciągłym narzekaniom.
Obaj siedzieli tak jeszcze przez kilka godzin, rozmawiając na różne tematy, oprócz o Arkaji.

Ostatnio edytowany przez Pawelpq16 (Tue-09-02-10 19:27:53)

Zbliżała się noc Revan rozbijał obóz wiedział że atak nastąpi dziśaj nocy lub jutro nad ranem być może nawet teraz mógł się spodziewać ataku.Wdrapał się na skałe miał piękny widok na miasto obserwował je i cały czas myślał kim się stał jakie zmiany zaszły w nim przez te 24 minuty rok temu nadal miał przed oczami jego twarz taką nieruchomą i wygiętą bólem wiedział że znowu nadchodzi atak wiedział że najlepiej zrobi jak pójdzie śpać może to złagodzi ból i zapobiegnie temu co nieuniknione.

Revan wiedział że go wyczuli.
-Już czas atak nadejdzie lada momęt musisz mnie chronić na początku nie będe zdolny do walki potem będe zbyt niebezpieczny.
-Zamieniaj się w Dahake.
"przemiana troche potrwa z 2-3 minuty"
Dobrze.
Revan położył się spać na początku nie miał snów.
(Rekonstrukcja w formie snu).
-Eh nareszcie wracam w rodzine strony.
Revan zobaczył pożoge co jest czyżby planowali ognisko chyba nie.
Gdy chłopak przedarł się przez drzewa zobaczył widok który wbił mu się do umysłu na zawsze.
Zobaczył kobiety które były gwałcone i mordowane przez bandytów i 6 elfów renegatów, mężczyzn torturowanych przez kulli, wszyscy martwi byli zrzucani na płonący stos ciał,lecz najgorszy był widok jego młodszego brata który choć walczył był z wielką uciechą przekłuwany włuczniami wokół niego leżało ze 8 kulli zaś z brzucha wystwał mu teraz ogromny miecz urgala,nadziali go na włucznie i wbili w ziemie, to wtedy poczuł ten ból który do dziśaj go męczy.
Obraz zniknął pojawił się następny.
Revan wracał od Toldara jak zwykle czekał na niego jego młodszy ukochany brat, był dla Revana wszystkim jego kochał najbardziej i znowu to samo pytanie pobawimy się teraz?
-Revan nie ma teraz czasu musi zjeść i odpocząć przed kolejną lekciją.
-Matko prawde mówiąc nie jestem głodny ani tak bardzo zmęczony.
-Hurra.
Kolejna zmiana.
Revan szedł na lekcije był głodny i zmęczony ale nie mógł zawieść brata po prostu nie miał do tego serca.
Chłopak właśnie wrócił do domu znowu stał tam brat ale teraz było inaczej był przebity i nadziany na włocznie jego twarz pokazywała tylko ból w salonie stał stos na szczycie matka i ojciec palili się czarnym ogniem.
Regan pojawił się za starszym bratem ze zdaniem na ustach to twoja wina gdybyś tu był nie zginelibyśmy.
-To twoja wina,To twoja wina,To twoja wina,To twoja wina.
Nieee Revan osunął się na kolana.
Był teraz na wzgórzu nad martwym bratem robił mu grób z kamieni,przypomniało mu się co zrobił Eragon z grobem Broma i zrobił to samo z grobem brata.
Teraz stał na podwórku ojca rozmawiał z bratem.
-Bracie gdybym zginął lub zależało by odtego moje życie co byś zrobił.
-Wybił bym dla ciebie całą Alagaesie,nawet wtedy gdyby się odemnie odwrócili wszyscy to i tak bym robił wszystko sam abyś przeżył.Zrobił bym dla ciebie wszystko stał bym się w oczach innych potworem ale zrobiłbym to dla ciebie.
Revan stoi wśród trupów najbliższych, w głowie słyszy krzyki wszystkich których znał a najgłośniejszy jest krzyk jego brata.
Niee!!Revan obudził się z krzykiem wstał i zaczął biec zatrzymał się dopiero wtedy gdy miał pewność, że jest sam znowu ten ból,ból który złagodziła dopiero zemsta na zabójcach brata ból którego nie dało się złagodzić zadną magią,ból w umyśle i sercu,ból po stracie swojego małego braciszka.
Revan zaczął płakać, płakał i niewiedział ile czasu leciało, płakał bijąc z całej siły w skałe skończył dopiero wtedy gdy nie miał już czym płakać,wtedy wstał zdjął maske wysuszył twarz i maske magią.
Dopiero teraz poczuł ból, ręka którą bił była zdarta do kości.
-Waise heill!
Revan ruszył z powrotem do obozowiska musiał sobie darować tą trójke musiał odnaleźć tego który go uleczy z tych ataaków, musiał odnaleźć wróżbite który nikomu nie pomógł.

Ostatnio edytowany przez Fafnir (Tue-09-02-10 21:09:16)

Revan klęczał ból stawał się nie do wytrzymania nie mógł go uleczyć.
-Dobrze teraz cię moge bronić całkowicie.
-Hyh hyh hyh masz ich nie zabijać a mnie unieś w powietrze nie moge walczyć nie teraz jestem bezbronny jak ślimak.
Dahak miał 3,5 m wzrostu z pod zbroi wystawały długie strzępki czarnego materiału wokół niego latały malęńkie strzępki czarnego dymu na głowie miał rogi którymi pomagał sobie tylko do przesuwania gigantycznych przedmiotów lub do walki ze smokami, wystawały z boków głowy i wyciągały się ku oczom ale w dość dużej odległości jakieś 5cm.

Ostatnio edytowany przez Fafnir (Wed-10-02-10 16:52:49)

-Poczekaj-zawołał Fafnir na Sanixa.-Coś czuję... on nie jest naszym zagrożniem.
-Skąd wiesz?-spytał się były cień podejrzliwie.
-Zaufaj mi.... mam dobrą nowinę mój mistrz przyjechał...
-Gdzie jest?
-Przy bramie wjazdowej.- "mistrzu przybądź do tej gospody(tu przesłał mu obraz gospody w której się zatrzymali).-Już tam jadę."
-No i co?-nie cierpliwł się Sanix.
-Zaraz tu będzie.

-Witaj mentorze mego przyjaciela. To zaszczyt dla mnie... - Sanix skłonił się elfowi. Wiedział, że mistrz Frenfodera, będzie sojusznikiem, lecz nadal był co do niego niepewny. Nie wiedział, czy zaufać przybyszowi.

-Hyh ten atak jest najgorszy musimy odnaleźć tego wróżbite.
-Ale on nigdy nikomu nie pomógł.
-TO GO PRZEKONASZ!!!
-Przepraszam nie wytrzymuje już tego bólu cały czas mam przed oczami brata.
-Jak przybędą to ich nie zabiaj możesz ich tylko mocno poturbować użyj nawet tych twoich mocy związanych z tą mroczną magią tylko ich nie zabijaj mam nadal do nich kilka nierozwiązanych spraw.
-A tego mentora??
-Jest zbyt wielkim zagrożeniem dla sprawy posil się jego mocą ale tylko go osłab,nawet tak mocno by stracił przytomność.