Kościec/Kryształowe Jezioro/Twierdza Mergona

Mergon wyszedł przed dom. Patrząc na wielkie jezioro, przywołał magię i zaczął układać wymyślne wzory ze strumyków wody. Nie kosztowało go to ani trochę energii. Postanowił zamrozić te kształty, co zaraz uczynił. Jednak czuł się samotny. Od ponad dwudziestu lat nie widział żadnego elfa, człowieka, krasnoluda, czy nawet urgala z bliska. Owszem, zatapiał piratów, zmieniał powierzchnię wody dla kupców i rybaków. Ale nic poza tym. Postanowił spróbować natchnąć życiem lód, obdarzyć go cechami ludzkimi, przynajmniej tymi mentalnymi. Wiedział, że to zaklęcie będzie wymagało nieprzebranych ilości energii. Otworzył nieograniczoną więź między jego ciałem a Tyldun'em. Zaczął nucić w pradawnej mowie.....


DARTH SIDOIUS

Patrz gdzie masz zacząć bo nie będę przenosił twoich postów

-W końcu stworzyłem istotę, która podziela moją jedyną pasję. Podobnie jak w moim przypadku, jej jedynym zamiłowaniem jest woda. Zobaczmy jak spisujesz się w walce.
Mergon zaatakował umysł żywiołaka, wtem z tyłu jego świadomości poczuł niesamowicie silny atak, który po sekundzie ustąpił i powrócił ze zdwojoną siłą, tym razem z lewej strony. Nie był w stanie z nim walczyć, po kilku chwilach poddał się, i czekał na zabicie go zaklęciem.
Enerd
Głos był czysty i dźwięczny, a pochodził najwyraźniej od tej dziwnej istoty. W jego świadomości była wyczuwalna jedna rzecz. Bardzo wyraźnie. Woda.
Enerd
Próbował wymienić się z nim myślami, emocjami  i obrazami, aby jego twór nabrał jakiejkolwiek wiedzy o świecie, do którego go wezwano. O dziwo odepchnął wszystko, co chciał przekazać mu Mergon i zaczął mu wysyłać zatrważające obrazy. Popalone miasta, które wyglądały, jakby przeszła przez nie wielka, ognista trąba powietrzna. Czarne portale. Zawodzące dusze.
Czy tak wygląda piekło? - pomyślał Mergon.
Nie - Odparł żywiołak. Tym razem miał inny głos. Głos, w którym można było dostrzec smutek, żal, tęsknotę.

Ostatnio edytowany przez Santarius (Sun-10-01-10 22:15:58)

Ma rację - pomyślał Mergon. Czego by nie mówił, ma rację.
-Ale skąd cię przywołałem? - zapytał.
Pamiętasz, co się z tobą działo na dnie jeziora...? To ja cię tam przeniosłem. Ocaliłem cię, bo wiedziałem, że pokochasz wodę, i będziesz starał się mieć jej część zawsze przy sobie. Dzięki temu zostałem wyrwany z magicznych okowów Menetregotha, władcy podziemnego świata. Lecz nadal wielu z moich braci pozostaje w niewoli..z dala od ognia...ziemi...powietrza...czy pustki...
Było nas pięciu. Każdy z nas włada innym żywiołem. To my zablokowaliśmy wszystkim istotom możliwość czerpania energii z ognia, wody, ziemi, czy powietrza. - stwierdził żywiołak.

Czekaj, przerwę fabułę, bo coś mi się popieprzyło

- Nie stworzyłeś, wróciłeś na ziemię, wraz z cząstką twojej duszy.

Tj. "Wróciłeś", czyli Mergon wrócił? Juz bardziej powinno być chyba

- Nie stworzyłeś, wróciłeś na ziemię, wraz z cząstką mojejduszy.