Frenfoder i Baromirtitnoktar weszli do gospody żeby zasięgnąć języka o tym gdzie może znajdować się Jurabfar. Niestety nikt kogo się pytali nie był w stanie odpowiedzieć nie to pytanie. Po jakiś 2 godzinach wyszli z tamtąd nie uzyskawszy wskazówki.
-Co my teraz zrobimy?-spytał się pół-elf.- Jak go znajdziemy?
-Poczekaj-powiedział elf.- Mam pomysł.
-Co zrobimy?
-Wyśledzimy go za pomocą magii.
-Ale to będzie nasz kosztował bardzo dużo energii.
-Nie peniaj. Mam parę diamentów i rubinów.
Stary elf zaczął wypowiadać zaklęcia w pradawej mowie.
-Za mną-krzyknął.
Biegli przez kilka godzin. Baromirtitnoktar zatrzymał się, ciężko dysząc.
-Straciłem dużo energi ale było warto. Kilkadziesiąt metrów przed nami znajduje się obóz Kuli którzy go przetrzymują.
- Vor Baromirtitnoktar pozwól mi odbić twego przyjaciela. W tym czasie jedź do miasta i wynajmi pokój w gospodzie.
-Ehhh....dobrze, ufam ci.

Frenfoder po cichu zakradł się do obozu kuli. Gdy policzył ilośc urgali poczuł lekki strach było ich ponad 40.
Chłopak wbiegł do obozu krzycząc:
-Brisingr, deyja, kveykva, jierda, thrysta, Böetq istalri!
Po żuceniu tych zaklęć 26 kuli padło martwych a 7 rannych.
-Letta orya thorna!- 2 strzały które leciały w jego kierunku się zatrzymały.
Chłopak zabił jeszcze kilku urgali. Został tylko przywódca Kuli. W trakcie walki Frenfoder stracił miecz.
-Gëuloth du sverda!
Młodzian szybko pobiegł po miecz i odciął głowę Kull. W jednym z namiotów znalazł skatowanego elfa
-Fricai onr eka eddyr.-pochwili wahania dodał.-Baromirtitnoktar mnie tu przysłał.
-Eka elrunono-odpowiedział Jurabfar po czym zemdlał.


.......................

Weszli do gospody. Baromirtitnoktar czekał na nich przy wejściu, zaprowadził obu do pokoju który wynajął. Lecznie Jurabfar'a trwało kilka dni, w tym czasie Frenfoder też doszedł do siebie.
-Mój przyjacielu dobrze się czujesz-spytał się były mentor Jadenn'a.
-Tak, dzięki twojemu młodemu przyjacielowi jeszcze żyję. Mieli mnie zabić tego dnia co mnie uwolnił. Dzięki ci finiarel Frenfoder. Masz w sobie duży potencjał jest szansa że będziesz Jeźdźcem.
-Ja?-zdziwił się- Jurabfar'elda jestem zwykłym pół-elfem.
-Nie zwykłym. Byłeś kiedyś cieniem...
-Skąd o tym wiesz?
-Twój były mistrz mi o tym powiedział.

Kilka dni później Frenfoder przypomniał sobie o Arkaji "Kur!%a co ja zrobiłem?! Zostawiłem ją na łaskę tego cienia. Jadę natychmiast do Daret."
-Wybaczcie ale muszę ratować moją znajomą...-zwrócił się Frenfoder do 2 przyjaciół.
-A co z nią?-spytał się Baromirtitnoktar.
-Wstyd się przyznać ale zostawiłem ją na łaskę cienia...
-Jedź do niej jak najszybciej.

//Miasta i Twierdze Neutralne / Daret//